nog onervaren maar gezwind
beklom de dilettant de trap
gedreven als een feestend kind
zwaaibenend, drie treden per stap
vol drift ontvouwde hij zijn blad
en stak van wal met zware rede
hij trok van leer over dit en dat
en over ’t bandeloze heden
hoogdravend hield hij zijn betoog
en joeg de engelen uit hun schulp
toen kreeg hij plots ’t publiek in ’t oog
klampte zich vast en riep om hulp
Ongeremd 